Waarom Calabrië Als een Nederlander "zuid Italië" hoort, wordt dat gebied meestal met iets onaardigs vergeleken. Om dat zeker te weten zijn we daar eens gaan kijken in 1987. Wij troffen die negatieve indrukken helemaal niet aan en vonden het een prachtig gebied om te ontstressen c.q. onthaasten. Het meest opvallende was de rust en gastvrijheid die iedere Calabrees bezit en uitstraalt. Eerdere malen hebben wij het gebied bezocht en raakten we in de ban van het klimaat, zon, zee, verse vis, veelal onbespoten groenten en fruit, maar ook de heerlijke en typische gerechten van de uitgebreide Calabrese keuken. Gemakkelijk geschreven, maar geef dan eens een voorbeeld…
Wel, als je hier langs een fruitwinkel loopt, of over de markt in Crotone, dan ruik je ook echt de fruitlucht en bepaalde groenten. Een ander voorbeeld. Als je hier gaat snorkelen, geeft dat een extra ontspanning omdat je gemakkelijk tot 15 meter onder water kan kijken en dus ook de vissen en zeebodembegroeiïng. Ga je hier even langs een goede kennis of vriend, moet je tóch even wat proeven van zelfgemaakte salami en minstens één glas wijn “van het huis”.
Als goede kennissen, buren of vrienden in december slachten (veel mensen hebben zelf een varken en/of kalf), dan komen ze ons ook vlees brengen. Immers, zij weten dat wij niet slachten en zij vinden dat wij toch ook moeten meegenieten van hun slacht. In dit gebied bestaat geen stress en iedereen heeft tijd voor iedereen. Iedereen laat de ander ook in zijn waarde.
Erg hoog in het vaandel van de Calabrees staat “leef en laat leven” en die cultuur zal vermoedelijk nooit meer verdwijnen! Zijn er dan geen nadelen? Ja, in het begin zeker wél. In Nederland zijn we gewend aan het nakomen van afspraken en óók nog eens op het juiste tijdstip. Tja, dát is hier dus niet of zelden. Ze komen de afspraken soms wel na, maar “wat” later. Bas is daar al aan gewend en volgt de Calabrese manier. Janny kan daar nog steeds niet aan wennen, maar wie weet…
Voor iedereen die aan een vakantie toe is, is dit een prachtige omgeving om te genieten van de zon, zee, snorkelen en/of duiken. Heerlijk even ter verfrissing en ontspanning naar het strand en de zee lopen, met de handdoek onder de arm en even een duik nemen. Voor de liefhebbers, is op kleine afstand ook nog een officieel naturistenstrand. Calabrië heeft ook het uitgestrekte Nationaal Natuurpark Sila, met prachtige bossen, bergen en wintersportgebied.
Door de z.g. plattelandsrust is het bij ons óók een geweldige omgeving om eens lekker uit te rusten, eindelijk rustig een boek te lezen en weer helemaal tot bezinning te komen. Voor (vervroegd) gepensioneerden, zoals wij eerder, is het hier dagelijks genieten van die zon, zee, rust én natuur. Echt, Calabrië is aanbevelenswaardig!! |
Toerisme en cultuur Calabrië is door het massatoerisme gelukkig nog niet ontdekt. Het begint wel aan de noordoostzijde, o.a. bij Tropea, maar daarvan zijn helaas de negatieve factoren al merkbaar. Onze zuidoostkant van Calabrië kent vrijwel geen internationaal toerisme, hooguit op de naturistencamping en –strand van Pizzo Greco, hier niet zover vandaan. Mede door de afwezigheid van het massatoerisme, is de bevolking nog authentiek. Dat betekent dat zij nog steeds zichzelf zijn en openstaan voor alle mensen die op hun pad komen. Zij blijven hun Calabrese cultuur vasthouden, omdat die door dat toerisme niet is vertroebeld.
De Calabrees is vriendelijk, gastvrij en zeer behulpzaam. Mede daardoor is het erg gemakkelijk om met de bevolking contact te maken. Dat geldt niet alleen voor ons, als dorpsbewoners van Capo Rizzuto, maar ook voor de zogenaamde vreemden. Oké, de oudere bewoners hier spreken alleen maar Calabrees, maar de jongeren doen hun best om goed Italiaans en Engels te spreken. Het spreken van enig Italiaans door de gasten is hier dus een pré. We hebben het meegemaakt dat een huurder bij ons de weg en richting volledig kwijt was in het hoofddorp Isola Capo Rizzuto (hier 6 km vandaan) en dat probeerde duidelijk te maken aan iemand van dat dorp. Na telefonisch contact over ons adres, kende die dorpsbewoner ons en heeft onze huurder voorgereden tot aan ons huis; uiteraard gratis… Stel ze een vraag en ze zullen, eventueel met de hele familie erbij gehaald, de vraag zo volledig mogelijk beantwoorden, al of met aanwijsbare voorbeelden. Op het z.g. platteland kan dit zomaar gepaard gaan met en glas wijn en een stuk salami; natuurlijk allemaal thuis gemaakt. Leuk hè?
|
